درباره غار گبر یا گبری
غار گبر يكي از غارهاي مشهور استان فارس است و دليل شهرت آن، وجود آثاري از امپراتوري هاي هخامنشي و ساساني و همچنين وجود آب آشاميدني در آن مي باشد. به گفته سايت فسا شناسي: «خمره های بسیار قدیمی که تا حدود دهه ی 60 شمسی داخل غار بودند، سه تا و تقریبا سالم بودند که به گفته ی برخی نوشتارها، یکی از عهد هخامنشی و دوتای دیگه اوایل متعلق به دوره ساسانی بودند). برجای مانده بود و در انتهای غار و بلندای صخره ها، از روزگاران دور، در زیر یکی از آب چکان ها نهاده بودند. اگر چه شکل ظاهری خود را حفظ ولی رسوبات آهکی، آنها را به صورت تکه ای از کوه در آورده و خود جزیی از استالاگمیت آن شده بودند و به سادگی می شد از لایه های رسوبی روی خمره، قدمت و تاریخ نصب آن را حدس زد که شوربختانه این اثار گرانسنگ بوسیله دشمنان و سارقان میراث فرهنگی به یغما رفت. این غار طبیعی، از نوع آهکی بوده و در اثر ریزش سمت شمالی یک طاقدیس گسترده، به وجود آمده است. دهانه اصلی غار یکی است و از سطح دریا : 2106 متر ارتفاع دارد.»
محمدرضا آل ابراهيم، محقق برجسته استهباني در كتاب مهم خود به نام: «آثار باستاني، اماكن مذهبي و گردشگاه ها در استهبان» درباره اين غار مي نويسد: «در 30 كيلومتري جاده استهبان- شيراز و روبروي روستاي « دهويه» رونيز عليا در ميان كوه غاري زيبا وجود دارد كه به غار گبر شهرت يافته است. از ويژگي هاي اين غار پوشيدگي و استنتار آن است به گونه اي كه تا چند قدمي آن قابل رويت نيست. دهانه غار كوچك است و براي ورود بدان مي بايست مسافتي سرازيري طي كرد تا به كف غار رسيد. از ويژگي هاي ديگر غار وجود ستون ها و آويزانك هاي آهكي است كه به اصطلاح علمي، استالاكتيت و استالاگميت گفته مي شود. تقريباً از تمامي سقف آن قطرات آب زلال و خنكي مي چكد، در تابستان هوايي بسيار خنك و مطبوع دارد. جالبتر از همه اينها خمره اي است كه در انتهاي غار و در بلنداي صخره اي از روزگاران دور در زير يكي از آب چگان ها نهاده اند. اگرچه شكل ظاهري خود را حفظ كرده است ولي رسوبات آهكي آن را به صورت تكه اي از كوه درآورده است وخود جزيي از استالاگميت آن محل درآمده است. هرچند كه اين غار متعلق به زردتشتيان اين منطقه بوده است. ولي زمين شناسان مي توانند از لايه هاي رسوبي روي خمره قدمت و تاريخ نصب آن بيابند.»
مختصات جغرافيايي غار گبر یا گبری
غار گبری در مختصات جغرافیایی: 29˚ 09′ 18.6″ : (N) عرض جغرافیایی دهانه غار و53˚ 42′ 32.5″ : (E) طول جغرافیایی دهانه غار و با 80 متر طول و عمق حدود 20 متر در 30 کیلومتری جاده استهبان – شیراز، روبروی روستای دهویه رونیز علیا است و نزدیکترین روستا به آن عباس آباد نام دارد.
تصوير غار از وبلاگ خيمه نشين